ADI YOK KADININ

Dört mevsim karanfil çiçeği kokardı boynu

Masum, sessiz ve biraz da hüzünlüydü tebessümü

O herkesin; Şöyle olmalı, böyle olmalı, şunu yapmalı, şunu yapmamamalı! Dediği.

O herkesin her şeyi

O herkesin hiçbir şeyi

Evde tüten ocağın

Çiçek kokan perdelerin

Koynunda uyuttuğu kuzuların

En azgın ortamlarda bile sükûtun sahibi!

Hiç bir şeye sahip olmayan bir sahip…

Herkesin emanet dediği fakat hiç kimsenin sahip çıkmadığı

Her şeye sahip çıkan fakat hiç bir şeyde hakkı olmayan.

Dört mevsim karanfil çiçeği kokardı boynu

Masum, sessiz ve biraz da hüzünlüydü tebessümü

Eve hizmetkâr

Evlada anne

Adamın koluna süs, yatağına meze

Her şeyin hamalı, herkesin malı

Sıcakta üşüyen, ayazda yanan

Sevgiyi, sevdayı her daim kalbinde taşıyan, anan…

Ama ruhu yokmuş gibi davranılan.

Saçı uzun aklı kısa dedikleri var ya

Hah işte ondan!

Hani hayır demeye hakkı olmayan!

Hani hayır deme cesaretini gösterince,

Karanfil kokan boynu kana bulanan

Hani kadın diyorlar öylesine, alelade!

Toplumda başka adı olmayan?

FAZİLE AŞAR AYDINALP